Hoofdpijnnet telt ruim 5.200 leden. Jong, oud, ieder met een eigen verhaal over het leven met een(ernstige) vorm van hoofdpijn. In de rubriek WIE? laten we een van de leden aan het woord aan de hand van tien vragen. ‘Mijn familie en vrienden wisten nooit beter dan dat migraine een rode draad was in ons leven. Dat is nu verleden tijd.’
-
-
-
- Wie?
Ik ben Diana Drenth, 48 jaar. Getrouwd, moeder van een zoon van 26 jaar. We wonen in hartje Rotterdam. - Wat?
Sinds mijn kinderjaren heb ik migraine. Ik ging destijds halve dagen naar school, zo erg. Een aanval kwam wekelijks en duurde wel drie dagen. - Wat doe je eraan?
Zes jaar geleden ben ik in behandeling gegaan bij de migrainepraktijk van Heilpraktiker Heino Nieland. Deze alternatieve aanpak gericht op de hormoonhuishouding heeft mij geholpen. Mijn leefstijl heb ikeigenlijk altijd zo ingericht om tussen de aanvallen door een zo kwalitatief goed mogelijk leven te hebben. Dat betekende niet roken, geen alcohol en lekker maar matig sporten – anders kreeg ik ook daar weer migraine van.Vroeger was ik echt verslaafd aan de triptanen en daarvoor an de ergotamine. Ik verstopte de medicijnen in iedere Jaak en zelfs in bloempotten thuis om maar nooit mis te grijpen.
Artikel door Diana Drenth in het magazine Hoofdzaken (Klik om te vergroten)
Ook amitriptyline, metoprolol, gabapentine allemaal geprobeerd. Soms wilde het in de beginperiode verandering brengen, maar al vlot werd alles weer zoals het was. Verder heb ik homeopathie, acupunctuur, pijnpoli, chiropractie, magnetiseur, shiatsu en dry needling gedaan. Soms hielpen de behandelingen, maar nooit voor lang.
- Het dagelijkse leven?
Het risico dat ik plat moest met migraine gaf natuurlijk heel veel druk op mijn man en kind, en hun leven. Zij hebben mij uiteindelijk overtuigd om naar die kliniek in Duitsland te gaan. Mijn familie en vrienden wisten nooit beter dan dat migraine een rode draad was in ons leven. Ze gingen daar erg lief en begripvol mee om. - Eten en drinken?
Natuurlijk wilde ik ook wel eens een glas wijn. Dan nam ik er een en was het meteen bingo. Ik kwam er ook achter dat aardbeien en aalbessen een trigger waren, net als kaas en chocolade. Nu heb ik geleerd te letten op suikers én smaakversterkers! - Niet meer?
Het liefst haal ik al mijn veertig verloren jaren in, omdat ik me nu sinds zes jaar zóveel beter voel! Wat dat betekent? Dat ik gewoon werk, daarna een wijntje kan drinken en een hapje kan eten. Ook laat naar bed om vroeg weer op te staan en aan het werk te gaan, zónder zware hoofdpijn of migraine. Inmiddels kan ik niet anders zeggen dat ik blijf opletten hoe en wat ik doe uit angst voor klachten. Gewoon leven kan nu dus wel. - Nooit meer?
Zes jaar geleden had ik nog wekenlang migraine. Zwaar ziek overgeven en geen leven meer, dat vonden mijn man, kind, ouders en ik. Zo lang in bed gelegen, daar is niets aan. Wil ik nooit meer. - Waarom lid van Hoofdpijn.net?
Ik interesseer me erg graag voor mijn medemens. Stel dat ik iemand kan inspireren om ook bepaalde eet- of leefgewoonten te veranderen met als voordeel minder of geen hoofdpijn, hoe mooi is dat. Bij de vereniging begrijp je elkaar en wil je elkaar helpen. - Weetje
Wat mij enorm aanspreekt in Hoofdzaken is de openhartigheid van patiënten die aan het woord komen. Ik vergelijk het met de patiënten die ik spreek in de wachtkamer. Wanneer daar regelmatig mooie gesprekken ontstaan, hebben we daarna ook wel mailverkeer. Ik ben en blijf oprecht benieuwd hoe het met de ander vergaat. Helpen de behandelingen jou ook en wat doe of laat je nu wel, en toen niet? Fijn hoor, die momenten om te delen!
- Wens?
Als ik voorzitter zou zijn van Hoofdpijnnet, zou ik deze link aan de leden sturen: www.migrainepraktijk.nl/feiten-fabels-endocriene-migraine-therapie/. Dan zie je een tv-programma waarin aandacht wordt besteed aan alternatieve geneeswijzen. Ik zou verder ook alles delen wat anderen heeft geholpen bij het bestrijden van hoofdpijnklachten. Ik ben voor openheid daarin. Laat de mensen zelf keuzes maken over wel of geen gebruik van alternatieve behandelingen. Ik zou ook het land doorreizen om een groot netwerk op te bouwen, waarin iedereen zijn steentje kan bijdragen. Verder gewoon trots zijn op onze vereniging, zoals die nu is!
- Wie?
Productie: Leo van Os
-
-
