Door Wendy te Amsterdam, 33 jaar op 5 augustus 2011
Ik ben de geluksvogel die een combinatie van spierspanningshoofdpijn en migraine heeft mogen ondergaan. Stel je eens voor altijd hoofdpijn variërend van een nog redelijk acceptabele lage bewolking in je hoofd tot aan het gevoel dat je hoofd doormidden gespleten wordt door een hakbijl.
Rond mijn twintigste is het bij mij begonnen, ongemerkt kreeg ik steeds vaker hoofdpijn totdat ik letterlijk 24 uur per dag 7 dagen in de week in meer of mindere mate hoofdpijn had. Voor mezelf was toen nog niet echt duidelijk dat ik last had van spierspanningshoofdpijn en migraine tot de eerste aanval met aura die ik op mijn 29 ste kreeg. Ik voelde me kiplekker die dag maar van het een op het andere moment zonder vooraankondiging had ik een rare wazige schijf in mijn gezichtsveld. Ik was druk bezig een brief te typen, dacht bij mezelf tijd voor nieuwe lenzen en ging koppig door. Althans dat was de bedoeling, de muis die je duizenden keren zonder blik feilloos weet te vinden, en ik greep mis. Vage bedoeling, ondertussen voelde ik me nog steeds kiplekker geen flauw idee wat er was. Ik stug volhouden natuurlijk, maar hoe ik het ook probeerde mijn arm was niet meer van mij. Ok even wat frisse lucht maar opzoeken dan, ik liep naar een collega om even door te geven dat ik van mijn plek zou zijn. Ik probeerde het haar te vertellen maar er kwam volkomen onzin uit, ondertussen bleek dat ook mijn ooghoek en mond waren gaan hangen. Wat men deed vermoeden dat ik een TIA of hersenbloeding had. Dus een race naar het ziekenhuis. Het was geen TIA en ook geen hersenbloeding het was officieel ik was een migraine patiënt. Zoals de meeste patiënten met hoofdpijn loop je vervolgens tegen een muur van onbegrip, onwelwillendheid en in het beste geval medelijden op. Ik heb werkelijk alle wegen bewandeld van homeopathisch tot aan de chemische rotzooi waar ze (dan in ene wel weer heel welwillend) mee vol willen stoppen.
Mijn leven was weinig meer dan een aaneenschakeling van hoofdpijn naar migraine en weer terug. Ik had grote angst voor de hierboven omschreven verschijnselen omdat die op de raarste momenten konden plaatsvinden, in de auto, de supermarkt, ergens op straat waar dan. Vanaf het moment dat ik die nogal extreme uiting van migraine kreeg, verliep het in een stroomversnelling, Waarschijnlijk door de combinatie met de spierspanningshoofdpijn had ik regelmatig drie aanvallen op een dag, de aanval resulteerde niet altijd in hoofdpijn (migraine sans migraine). en diende uitgezeten te worden. Ik liep alle artsen af die ik kon vinden, ik luisterde braaf naar de huisarts, specialisten en neuroloog. Probeerde van alles en nog wat maar niets hielp en ik diende er maar mee te leren leven. Het is maar goed dat migrainepatiënten over het algemeen een karakter trekje gemeen hebben, koppigheid. Anders zou je van de pijn letterlijk uit het raam springen.
Op een zondagmiddag in 2009 was ik een beetje aan ‘t zappen toen ik iets voorbij zag komen wat te maken had met de behandeling van spierspanningshoofdpijn, met botox of zoiets, ik direct op internet opgezocht, deze behandeling bleek nog in een experimentele fase maar op diezelfde site kwam ik terecht bij een “oude” aflevering van Zembla, waar het onderwerp migraine zeer uitgebreid werd behandelen. Aan het einde van de behandeling was er aandacht voor de behandeling van Dr. Nieland waar de zorgverzekeringsmaataschappij een pilot met migraine patiënten heeft voltooid met zeer positieve resultaten.
Als migraine spring je nu niet direct een gat in de lucht maar ik was nu toch wel erg nieuwsgierig, je hebt tenslotte niks te verliezen. Ik heb om informatie gevraagd. En ben, met in mijn achterhoofd, die uitzending uiteindelijk aan de behandeling begonnen. Het was geen eitje, een hele lange rit naar Duitsland voor een behandeling van een kwartiertje en dat een aantal weken achter elkaar. Maar iedere migrainepatiënt zou kunnen beamen, maakt niet uit al is het aan de andere kant van de wereld als het maar helpt. Bij mij had de behandeling direct resultaat, heel bijzonder vanaf het moment dat ik de eerste injectie had gekregen heb ik geen enkele migraine aanval meer gehad. Mijn hoofdpijn was nog steeds 24 uur per dag aanwezig in het begin maar ook die begon al af te nemen.
Ik heb het van me af kunnen zetten, maar het duurt wel even voordat je ophoud met rekening houden dat het elk moment terug kan komen, die angst zit er toch best diep in. Uiteindelijk is de behandeling na een keer of 12 afgerond. En tot heel lang erna had ik geen migraine meer. Is het 100% nee bij mij niet, maandelijks tijdens mijn menstruatie heb ik een gevoelig hoofd, wat laaghangende bewolking en een heel enkele keer en dan vooral in stressperiodes heb ik weer Aura’s die dan ook weer net zo snel als dat ze gekomen zijn verdwijnen soms een hinderlijk maar verdraagbaar drumbandje in het hoofd achterlatend. Maar de moordende pijn die me ertoe kon zetten met mijn hoofd tegen een muur te bonken heb ik niet meer gehad.
Ik kan voor niemand bepalen of die wel of niet de behandeling moet volgen, maar denk bij jezelf wat heb je te verliezen? Je kunt alleen maar winnen.
(2008/2009)
Ik ben de geluksvogel die een combinatie van spierspanningshoofdpijn en migraine heeft mogen ondergaan. Stel je eens voor altijd hoofdpijn variërend van een nog redelijk acceptabele lage bewolking in je hoofd tot aan het gevoel dat je hoofd doormidden gespleten wordt door een hakbijl.
Rond mijn twintigste is het bij mij begonnen, ongemerkt kreeg ik steeds vaker hoofdpijn totdat ik letterlijk 24 uur per dag 7 dagen in de week in meer of mindere mate hoofdpijn had. Voor mezelf was toen nog niet echt duidelijk dat ik last had van spierspanningshoofdpijn en migraine tot de eerste aanval met aura die ik op mijn 29 ste kreeg. Ik voelde me kiplekker die dag maar van het een op het andere moment zonder vooraankondiging had ik een rare wazige schijf in mijn gezichtsveld. Ik was druk bezig een brief te typen, dacht bij mezelf tijd voor nieuwe lenzen en ging koppig door. Althans dat was de bedoeling, de muis die je duizenden keren zonder blik feilloos weet te vinden, en ik greep mis. Vage bedoeling, ondertussen voelde ik me nog steeds kiplekker geen flauw idee wat er was. Ik stug volhouden natuurlijk, maar hoe ik het ook probeerde mijn arm was niet meer van mij. Ok even wat frisse lucht maar opzoeken dan, ik liep naar een collega om even door te geven dat ik van mijn plek zou zijn. Ik probeerde het haar te vertellen maar er kwam volkomen onzin uit, ondertussen bleek dat ook mijn ooghoek en mond waren gaan hangen. Wat men deed vermoeden dat ik een TIA of hersenbloeding had. Dus een race naar het ziekenhuis. Het was geen TIA en ook geen hersenbloeding het was officieel ik was een migraine patiënt. Zoals de meeste patiënten met hoofdpijn loop je vervolgens tegen een muur van onbegrip, onwelwillendheid en in het beste geval medelijden op. Ik heb werkelijk alle wegen bewandeld van homeopathisch tot aan de chemische rotzooi waar ze (dan in ene wel weer heel welwillend) mee vol willen stoppen.
Mijn leven was weinig meer dan een aaneenschakeling van hoofdpijn naar migraine en weer terug. Ik had grote angst voor de hierboven omschreven verschijnselen omdat die op de raarste momenten konden plaatsvinden, in de auto, de supermarkt, ergens op straat waar dan. Vanaf het moment dat ik die nogal extreme uiting van migraine kreeg, verliep het in een stroomversnelling, Waarschijnlijk door de combinatie met de spierspanningshoofdpijn had ik regelmatig drie aanvallen op een dag, de aanval resulteerde niet altijd in hoofdpijn (migraine sans migraine). en diende uitgezeten te worden. Ik liep alle artsen af die ik kon vinden, ik luisterde braaf naar de huisarts, specialisten en neuroloog. Probeerde van alles en nog wat maar niets hielp en ik diende er maar mee te leren leven. Het is maar goed dat migrainepatiënten over het algemeen een karakter trekje gemeen hebben, koppigheid. Anders zou je van de pijn letterlijk uit het raam springen.
Op een zondagmiddag in 2009 was ik een beetje aan ‘t zappen toen ik iets voorbij zag komen wat te maken had met de behandeling van spierspanningshoofdpijn, met botox of zoiets, ik direct op internet opgezocht, deze behandeling bleek nog in een experimentele fase maar op diezelfde site kwam ik terecht bij een “oude” aflevering van Zembla, waar het onderwerp migraine zeer uitgebreid werd behandelen. Aan het einde van de behandeling was er aandacht voor de behandeling van Dr. Nieland waar de zorgverzekeringsmaataschappij een pilot met migraine patiënten heeft voltooid met zeer positieve resultaten.
Als migraine spring je nu niet direct een gat in de lucht maar ik was nu toch wel erg nieuwsgierig, je hebt tenslotte niks te verliezen. Ik heb om informatie gevraagd. En ben, met in mijn achterhoofd, die uitzending uiteindelijk aan de behandeling begonnen. Het was geen eitje, een hele lange rit naar Duitsland voor een behandeling van een kwartiertje en dat een aantal weken achter elkaar. Maar iedere migrainepatiënt zou kunnen beamen, maakt niet uit al is het aan de andere kant van de wereld als het maar helpt. Bij mij had de behandeling direct resultaat, heel bijzonder vanaf het moment dat ik de eerste injectie had gekregen heb ik geen enkele migraine aanval meer gehad. Mijn hoofdpijn was nog steeds 24 uur per dag aanwezig in het begin maar ook die begon al af te nemen.
Ik heb het van me af kunnen zetten, maar het duurt wel even voordat je ophoud met rekening houden dat het elk moment terug kan komen, die angst zit er toch best diep in. Uiteindelijk is de behandeling na een keer of 12 afgerond. En tot heel lang erna had ik geen migraine meer. Is het 100% nee bij mij niet, maandelijks tijdens mijn menstruatie heb ik een gevoelig hoofd, wat laaghangende bewolking en een heel enkele keer en dan vooral in stressperiodes heb ik weer Aura’s die dan ook weer net zo snel als dat ze gekomen zijn verdwijnen soms een hinderlijk maar verdraagbaar drumbandje in het hoofd achterlatend. Maar de moordende pijn die me ertoe kon zetten met mijn hoofd tegen een muur te bonken heb ik niet meer gehad.
Ik kan voor niemand bepalen of die wel of niet de behandeling moet volgen, maar denk bij jezelf wat heb je te verliezen? Je kunt alleen maar winnen.
(2008/2009)
Door Wendy te Amsterdam, 33 jaar op 5 augustus 2011
